Bulli Bus |
|
Terug naar het begin |
22 november 2005
Vandaag is de grote dag. We hebben een afspraak om 8:55, dus we vertrekken om 7:30. Ruim op tijd dus, voor een relatief klein stukje naar Arnhem. We hebben een goede bui, alles lijkt mee te zitten en als we Arnhem binnenrijden probeer ik even de aandacht te trekken door te claxoneren. We horen echter niets... oh oh.... Dat zou wel eens een reden tot afkeuren kunnen zijn!
We besluiten eerst om naar het RDW te rijden, zodat we in ieder geval weten waar we moeten zijn. Dat gaat voorspoedig en we hebben ruim de tijd om nog even naar de claxon te kijken. We stoppen op een parkeerplaats, drukken wat op die grote knop op het stuur, kijken links, kijken rechts, kijken beneden, kijken boven... Het mag allemaal niet helpen. Ik stap uit om onder de bus te kijken waar de claxon bevestigd zit. Ook hier lijkt alles goed aangesloten. Wanneer ik weer instap, raak ik met mijn elleboog de claxon en worden we verrast met een eigenwijze 'toeoeoeoeoet'. Hoera! Hij doet het weer! Vol zelfvertrouwen over onze eerste reparatie (?) gaan we weer op pad. Ik vertrouw het echter nog niet helemaal, dus ik blijf die knop geregeld indrukken (bij deze mijn verontschuldigingen aan eenieder die we daarmee geïrriteerd hebben). En ja hoor, even later gaat het weer mis en blijft het weer stil wanneer ik op de claxon druk.
We hebben nog steeds tijd, dus we zoeken weer een parkeerplek. De claxon op zich is niet stuk, we hebben hem namelijk net nog gehoord. Dat betekent dat de kans groot is dat er ergens een slecht contact zit. Het blijkt dat er in het stuur een sleepcontact is gemonteerd ten behoeve van de claxon. Dit sleepcontact is niet meer helemaal in orde en maakt niet altijd contact. Gelukkig heb ik gisteren mijn gereedschapskist in de bus gezet. Hier heb ik o.a. een setje rubber ringetjes in zitten. Een ringetje opvouwen en onder het sleepcontact schuiven zorgt ervoor dat de claxon weer werkt. Nu is het ook echt tijd om naar de RDW te gaan.
We hebben al direct genoeg bekijks! Na de papieren afhandeling worden we door de keurmeester opgeroepen. Eerst maar even wegen. En daar begint de 'ellende'... Bij het manoevreren naar de weegbrug wil ik de bus in de achteruit zetten. Ineens trap ik door de koppeling... kabel gebroken! De keurmeester vraagt zich al af waarom het zo lang duurt en komt nog even kijken. Hij besluit dat de keuring wel door kan gaan, dus we drukken de bus maar naar binnen. Terwijl de goede man de keuring afwerkt, probeer ik te achterhalen wat er precies aan de hand is. Hierbij op een gegeven moment spontaan ondersteund door een andere RDW medewerker (Carl) die ook gek is van VW (heeft zelf 2 kevers, T2 en T3 bus). Als blijkt dat de kabel daadwerkelijk gebroken is, belt hij zelf naar een kever-shop (Hot Rod in Doesburg) om te vragen of zij de koppelingskabel op voorraad hebben. Dat blijkt het geval te zijn. Hij leent ons zijn T3-bus, waarmee wij vervolgens de kabel kunnen ophalen. Met de keurmeester hebben we dan al half-half afgesproken dat we de bus in de lunchpauze boven de put mogen zetten om de kabel te vervangen.
Na wat ge-emmer en gemier met de bouten op de motor/versnellingsbak is het dan uiteindelijk gelukt om binnen de tijd (lunchpauze) de kabel te vervangen. We konden weer naar huis. Maar helaas nog niet MET kenteken... De auto is namelijk afgekeurd, op de volgende punten:
De zitplaats in de bagageruimte zouden we nog hebben mogen verwijderen, maar omdat er meerdere punt(jes) waren, is dit wel opgenomen op de complete lijst. Helaas dus geen directe goedkeuring, maar gelukkig ook niets schokkends! We konden in ieder geval op eigen kracht naar huis, hebben direct de voorbanden laten vervangen, maar moesten nu dus nog wel een oplossing zien te vinden voor de accu en de handrem-kabel. Dat moet volgens mij wel lukken (en de stoel is snel genoeg verwijderd... 't zijn maar 4 bouten volgens mij). In de loop van de week kunnen we een afspraak maken voor de herkeuring.
-> Klik hier voor de Herstelperiode